ووشو آی آر

www.Wushuir.ir

www.wushuir.com

آموزش زبان چینی

سایت ووشو آی آر
 

ریشه نام
در زبان انگلیسی به کشور چین (china) گفته می‏شود و در زبان فارسی به آن چین می‏گویند. این کشور به زبان چینی جونگ گوا (中国) خوانده می‏شود. ریشه این کلمه از کلمه جونگ (中) به معنای میانه و گوا (国) به معنای کشور است که مفهوم مرکز عالم را داشته و در قدیم تصور چینیان بر این بوده که کشورشان مرکز عالم است. در حال حاضر پایتخت کشور چین بی جینگ (北京) است که در زبان فارسی به آن پکن گفته می‏شود. بی (北) به معنای شمال و جینگ (京) به معنای پایتخت و مفهوم کلی آن پایتخت شمالی است.
زبان
زبان چینی در واقع همان زبان نژاد خن (汉) است. در چین 56 قومیت وجود دارد که بیش از91% آنها از نژاد خن (汉) هستند و به همین دلیل به زبان آنان در زبان چینی (汉语hanyu ) گفته می‏شود. در زبان چینی معمولا با نگاه کردن به کلمات می توان به معنای آن پی برد.  ز بان‏شناسان چین در سال 1955 لهجه پکنی (普通话) را لهجه استاندارد انتخاب کرده‏اند .

خط چینی
خط چینی از علامت‏هایی به نام کاراکترهای چینی  (stroke)یا (汉字hanzi) تشکیل می‏شود. بسیاری از کاراکترهای چینی به زمان سلسله‏شان (商代后期) حدود 1500 سال قبل از میلاد باز می‏گردد. کاراکترهای چینی در زمان سلسله چینگ یعنی 206 -221 قبل از میلاد استاندارد شدند. در حال حاضر برخی از کاراکترها در سایر زبان‏ها مثل کره‏ای و ژاپنی نیز مورد استفاده قرار می‏گیرد. امروزه بسیاری از کاراکترهای چینی جز برای کاربردهای ادبی و مطالعاتی منسوخ شده‏اند. در زبان چینی حدود 10000 کاراکتر برای خواندتن و نوشتن نیاز است. تعداد کاراکترهای چینی بین 70 تا 80000 عدد تخمین زده می‏شود. برای آوانویسی خارجی‏ها از پین یین (拼音) یا الفبای صوتی سیستم تلفظ ماندارین استفاده می‏شود. که به دستور مائوزدونگ (毛主席) مؤسس جمهوری چین (چین جدید) انجام شده است.

مردم
کشور چین بیش از یک میلیارد وچهارصد میلیون نفر جمعیت دارد. بیشتر مردم چین از نژاد خن (汉) هستند . در این سرزمین پهناور56 قومیت ملی مذهبی  همچون مسلمانان، مغول‌ها، تبتی‌ها و ... زندگی می‏کنند. شماری از تاجیک‌ها نیز در بخش سین جیانگ در منظقه پامیر چین زندگی می‏کنند که به زبان فارسی تکلم می‏کنند.

از یک تا ده به ترتیب :
yi- er - san - si - wu - lio - qi - ba - jio - shi
روش خوندن این اعداد هم کمی متفاوت هست .
شیر - جیو - با - چی - لیو - ئو - سی - سن - آر - ئی
ترکیب چینی هم کار دشواری نیست. مثلا عدد یازده می‌شه shi yi به معنی 10 و 1 . عدد دوازده می شه shi er تا 19. عدد بیست هم می شه er shi به معنی دو ده و اگر بخوایم بگیم 21 باید بگیم er shi yi . به همین ترتیب تا 99 که می شه jio shi jio .
صد و هزار هم به ترتیب می‌شن bai = بَی و qian= چی ِن. که مثل ترکیب های بالا اضافه می‌شه.
حالا اگر بخوایم بگیم 1389 می‌گیم : yi qian san bai ba shi jio . ولی اگر بخوایم بگیم 1390 می‌گیم: yi qian san bai jio و نیازی نیست ده یا همون shi به آخرش اضافه کنیم مگر این که حرفی بخوایم اضافه کنیم مثل سال که می‌شه : yi qian san bai jio shi nian. یعنی سال یک هزار و سیصد و نود.
در زبان چینی عدد 4 نحس به شمار میره چرا که چهار "si" به معنی مرگ هم هست و به همین دلیل در آسانسور ها و ساختمان های چین طبقات چهارم و چهاردهم حذف شده!!
جالبه بدونید کره ای ها هم عدد 4 رو نحس می دونن درست به همین دلیل اما با این تفاوت که اونا به چهار می‌گن "sama".
چینی ها به عدد 8 و 9 خیلی علاقه دارن و اون رو به نوعی مقدس می دونن ولی یه چیز جالب توجه دیگه اینه که در چین هیچ وقت از عدد 250 استفاده نکنید. چون این کلمه نوعی بی احترامی به شخص مقابل و به معنی احمق هست!!!
عدد 13 هم که در خیلی از کشورها نحس به شمار می ره در اینجا هم به همین شکل هست و بسیاری از ساختمان ها فاقد طبقه سیزدهم هستند...

اسامی

در زبان چینی جمع اسامی به طور طبیعی با مفرد آن یکی است . همچنین معادل درستی برای a/an   یا the که در زبان انگلیسی هست , وجود ندارد .

صفت ها

صفت ها در زبان چینی ممکن است خاتمه های متفاوتی داشته باشند که بستگی دارد چگونه آنها را بکار ببریم . صفات در زبان چینی غالبا پیش از صفت تفضیلی (very) می آیند .

فعل ها

فعل ها زمان ندارند و معمولا طبق این که چه کسی یا چه چیزی فاعل است تغییر نمی کنند اما به منظور نشان دادن یک زمان یا حالت خاص برخی کاراکترها به آنها اضافه می شوند .

 

راهنمای تلفظ

عبارت های چینی بر اساس زبان ماندارین است .

زبان چینی ماندارین   4 لحن یا آهنگ دارد که بر چگونگی تلفظ کلمه اثر دارد . هر سیلاب با یکی از این 4 لحن تلفظ شده است .

کلمات و لغاتی که در روزمره به آنها نیاز است :

سلام و احوال پرسی

گفتگوهای کوتاه و روزمره

 

صحبت در مورد خودتان